Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία, παγκόσμια ημέρα Συνδρόμου Down, Παγκόσμια ημέρα αυτισμού…. Αύριο 15 Φλεβάρη, Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Angelman…
Υπάρχουν πολύ περισσότερες Παγκόσμιες Ημέρες συνδρόμων, ασθενειών, παθήσεων…. Και ενώ ο περισσότερος κόσμος ασχολείται εκείνη τη συγκεκριμένη, τη μια ημέρα με το εκάστοτε σύνδρομο, ασθένεια, πάθηση, υπάρχουν και οι άνθρωποι που ασχολούνται 24 ώρες το 24ωρο, γιατί απλά υπάρχει κάποιος στο στενό τους περιβάλλον που έχει κάποιο από τα παραπάνω..
Αλήθεια μπορεί κάποιος να σκεφτεί τα συναισθήματα των ανθρώπων, τη μέρα που ο γιατρός τους ανακοίνωσε ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό και αξεπέραστο θέμα με το παιδί τους; Ότι δε θα μπορέσει ποτέ να τους μιλήσει ή να περπατήσει; Ότι δε θα καταφέρει ποτέ να έχει μια φυσιολογική ζωή;-Έχει άραγε κανείς αναλογιστεί πώς περνά μια μέρα από τη ζωή των γονέων παιδιών ΑΜΕΑ;
Αλλά ακόμα και αν κάποιος το έχει σκεφτεί, δε θα τον απασχολήσει πάνω από κάποια λεπτά της ώρας και είναι λογικό.-Γιατί δε θα δει την απελπισία στο πρόσωπο αυτών των γονιών που δε μπορούν να ηρεμήσουν το παιδί τους σε μία κρίση στις 3 το πρωί. Δε θα νιώσει τα δεκάδες βλέμματα να τους διαπερνάν, επειδή έβγαλαν βόλτα το “μη φυσιολογικό” παιδί τους.
Δε θα νιώσουν τα τσιμπήματα στην καρδιά, όταν βρεθούν σε παρέες με άλλους γονείς και ακούγοντας για τα επιτεύγματα των παιδιών τους, εκείνοι απλά θα σιωπούν λαχταρώντας μια τέτοια στιγμή και με το δικό τους παιδί.
Δε θα δει όμως και τη λάμψη στα μάτια τους όταν καταφέρουν να κρατήσουν το ποτήρι με το νερό τελικά, τα δάκρυα στα μάτια τους όταν κουρνιάζουν επιτέλους παραδώμενα στην ασφάλεια της γονεϊκής αγκαλιάς και σίγουρα δε θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει πως ένα τόσο δα μικρό επίτευγμα από ένα παιδί ΑΜΕΑ, είναι λόγος για να πλημμυρίσει το σπίτι από αχτίδες ευτυχίας!
Η ενσυναίσθηση που ακούγεται πολύ τελευταία, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αγγίξουμε έστω και λίγο τον αγώνα των γονέων ΑΜΕΑ. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τί νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι και να ταυτιστούμε συναισθηματικά με την ψυχική τους κατάσταση. Να τους δείξουμε με τον τρόπο μας πως είμαστε εδώ.
Να προσπαθήσουμε να δούμε μέσα από τα μάτια τους τις καταστάσεις από τη δική τους σκοπιά. Ίσως γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι πρώτα για εμάς και κατ’επέκταση για εκείνους, τα παιδιά τους και τα παιδιά μας. Ο κόσμος μας έχει ανάγκη τη διαφορετικότητα κι ας ζούμε όλοι κάτω από τον ίδιο ουρανό..
Κλεοπάτρα Μισαηλίδου
