Η «Αντιγόνη μου» του Ανδρέα Φλουράκη αναπροσαρμόζει και επανασυνθέτει τον αρχαίο μύθο της “Αντιγόνης” του Σοφοκλή με σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα. Η Κύνθια Βουκουβαλίδου αναμετράται με το ρόλο και αποκαλύπτει τις αντιφάσεις και τις αναζητήσεις του.
Θα τολμήσω λέω “να αναμετρηθώ” κι αρχίζει η έρευνα και οι πρόβες, διαβάζω και ξαναδιαβάζω το κείμενο, διαβάζω ξανά την “Αντιγόνη” του Σοφοκλή και τον “Οιδίποδα Επi Κολωνώ”. Ως δια μαγείας, όπως συμβαίνει όταν ασχολείσαι με κάτι, πετυχαίνω ένα εξαιρετικό αφιέρωμα σ’ ένα ψυχαναλυτικό περιοδικό που εμπλουτίζει και βαθαίνει την ανάλυση αυτού του προσώπου. Και μετά αρχίζει η βουτιά στο άγνωστο. Πρόβες! Δοκιμές τι λειτουργεί και τι όχι, να κάνω βιογραφικό ρόλου κατά τον Στανισλάφσκι αλλά αυτό μοιάζει λίγο, να το προσεγγίσουμε με τις τεχνικές του σωματικού θεάτρου αλλά έχει και κάτι το μπεκετικό το κείμενο μήπως με αποστασιοποίηση• Και τα δοκιμάζουμε όλα με τη συνεργάτη στη σκηνοθεσία, την Εριφύλη Στεφανίδου, να μοχθούμε, να χτίζουμε και να γκρεμίζουμε• αν δεν ήταν η Εριφύλη αυτή η παράσταση δεν ξέρω αν θα έβγαινε ούτε το πώς.Ο Φλουράκης λέει το “χάπενιγκ που ήρθατε να δείτε” κι έτσι αλλάζουμε πλεύση, χτίζουμε μια performance όσο πιο ειλικρινή και ανοιχτή μπορούμε. Είμαι ευγνώμων για όλους τους συνεργάτες μου, το ταλέντο και την γενναιοδωρία τους. Οι μουσικές του Γιώργου Μαυρίδη γίνονται ο πρώτος μου πολύτιμος συμπαίκτης, η Μιμίκα Καπούλα φτιάχνει ένα σκηνικό που φέρνει κάτι ονειρικό σ’ ένα σύμπαν που θα μπορούσε να ήταν σκουπιδότοπος και ο Περικλής Μαθιέλλης μου δίνει το “τιμόνι” της παράστασης, μέσα απ’ τη χρήση των φωτισμών και τις μοναδικές ατμόσφαιρες που δημιουργούνται.
Όλος αυτός ο μόχθος σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για μένα, με τον πατέρα μου στο νοσοκομείο μήνες τώρα και την Αντιγόνη μου να φωτίζει τόσα πολλά στη σχέση της με τον πατέρα της, τον κόσμο γύρω της και τη μοναξιά της ή μου; Αυτή η Αντιγόνη δεν είναι τυχαία μονόλογος, είναι πιο συνειδητοποιημένη και μόνη απ’ τη Σοφόκλεια. Δεν έχει καν θεό! Στην Αντιγόνη του Σοφοκλή η ηρωίδα παλεύει γιατί θεωρεί τον θεϊκό νόμο ανώτερο του κοσμικού, στην Αντιγόνη μου, έχει δει όλα τ’ ανθρώπινα κατασκευάσματα του καπιταλισμού και ψάχνει την ουσία και τις δικές της αρχές. Ή μου; Ή μας;
athinorama.gr
